" Meow, Meow, Meow !"

" Meow..Meow..! Meow!!" Nyaring sekali bunyi suara kucing di ground floor hostel ini. Al kisahnya saya nak keluar pergi ambil parcel. Sampai di ground floor. Sunyi sepi.*krik krik*. Sebab mostly students dah balik. Dalam kelajuan saya melangkah tu , tiba tiba ada bunyi suara yang sangat nyaring. Kucing mengiau rupanya.Kuat sangat dan tak berhenti. Sampai ngendeng kat kita. Cuak jugak eden. tapi macam boleh suspect yang kucing tu lapar sangat sebenarnya tapi saya tak bela kucing, jadi takde makanan nak bagi dan tak tahu itu kucing siapa. Dah balik ambil parcel, sekali lagi lalu ground floor.haruslah.Kali ni lagi kuat mengiaunya. Pastu ngendeng -ngendeng kat kita.Serba salah eden dibuatnya. Last last I give it cup of water dekat water cooler. Ya Allah, memang lapar lupanya. Aku ni susah sikit dengan kucing. Sekarang Alhamdulillah dah boleh pegang kucing dah *wee. Tapi ada satu ibrah besar yang saya dapa...